Instytut Jana Pawła II

1. Jan Paweł II urodził się w Wadowicach 18 maja 1920 roku, jako drugi syn Karola Wojtyły i Emilii
   z Kaczorowskich.
2. Karol Wojtyła został ochrzczony w kościele parafialnym 20 czerwca 1920 roku przez księdza Franciszka Żaka. Jego rodzicami chrzestnymi byli: Józef Kuczmierczyk i Maria Wiadrowska.
3. Pierwszą Komunię św. przyjął w dniu 29 maja 1929 roku.
4. Sakramentu bierzmowania udzielił mu abp Adam Stefan Sapieha 3 maja 1938 roku. Na bierzmowaniu przyszły papież wybrał imię Hubert, na cześć Karola Huberta Rostworowskiego.
5. Rodzina Wojtyłów żyła skromnie. Jedynym źródłem utrzymania była pensja ojca – wojskowego urzędnika. Matka pracowała dorywczo jako szwaczka.
6. Edmund, brat Karola studiował medycynę w Krakowie i został lekarzem. Wojtyłowie mieli jeszcze jedno dziecko – Olgę, która zmarła po urodzeniu.
7. W dzieciństwie Karola nazywano najczęściej Lolek.
8. W gronie przyjaciół z lat szkolnych był Jerzy Kluger – chłopiec żydowskiego pochodzenia.
9. Był chłopcem utalentowanym i wysportowanym. Regularnie grał w piłkę nożną oraz jeździł na nartach. Bardzo ważnym elementem życia Karola były wycieczki krajoznawcze, a także spacery po okolicy Wadowic. W większości wycieczek towarzyszył mu ojciec.
10. Gdy miał 9 lat, zmarła mu matka. Trzy lata później, 5 grudnia 1932 roku, w wieku 26 lat na szkarlatynę zmarł jego brat Edmund.
11. Od września 1930 roku Karol Wojtyła rozpoczął naukę w 8-letnim Państwowym Gimnazjum Męskim im. Marcina Wadowity w Wadowicach.
12. W pierwszej klasie ks. Kazimierz Figlewicz zachęcił go do przystąpienia do kółka ministranckiego, którego stał się prezesem. Katecheta ten miał znaczny wpływ na rozwój duchowy młodego Karola Wojtyły.
13. Podczas nauki w gimnazjum Karol zainteresował się teatrem. Występował w przedstawieniach kółka teatralnego stworzonego przez polonistów z wadowickich gimnazjów.
14. 14 maja 1938 roku zakończył naukę w gimnazjum, otrzymując świadectwo maturalne z oceną celującą, która umożliwiała podjęcie studiów na większości uczelni bez egzaminów wstępnych. Karol Wojtyła wybrał studia polonistyczne na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Naukę rozpoczął w październiku 1938 roku.
15. W pierwszym roku studiów przeprowadził się wraz z ojcem do rodzinnego domu matki przy ul. Tynieckiej 10 w Krakowie.
16. Pozostał wierny swej pasji – piłce nożnej (miał pseudonim piłkarski: Martyna), uczęszczał na mecze Cracovii.
17. Od października 1938 roku do lutego 1941 roku studiował polonistykę, uczęszczał na spotkania grupy literackiej, a także tworzył poezję.
18. W lutym 1940 roku poznał Jana Tyranowskiego, który prowadził dla młodzieży męskiej koło wiedzy religijnej. Uczestniczący w nim Wojtyła poznał wówczas pisma św. Jana od Krzyża.
19. 18 lutego 1941 roku, po długiej chorobie, zmarł ojciec Karola Wojtyły.
20. Grobowiec rodziców i brata znajduje się na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
21. Wojna odebrała Karolowi Wojtyle możliwość kontynuowania studiów, zaczął więc w 1940 roku pracować w zakładach chemicznych Solvay. Następnie przez rok pracował w kamieniołomie w Zakrzówku, a potem w oczyszczalni wody.
22. Jesienią 1941 roku wraz z przyjaciółmi założył Teatr Rapsodyczny. Rozstanie Karola Wojtyły z teatrem nastąpiło nagle w 1942 roku, gdy postanowił studiować teologię i wstąpił do tajnego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie.
23. 1 listopada 1946 roku w Kaplicy Pałacu Arcybiskupów Krakowskich kardynał Adam Stefan Sapieha wyświęcił Karola Wojtyłę na księdza.
24. 2 listopada 1946 roku odprawił swoją pierwszą Mszę św. w krypcie św. Leonarda w katedrze na Wawelu.
25. 15 listopada 1946 roku Karol Wojtyła wraz z klerykiem Stanisławem Starowieyskim poprzez Paryż wyjechał do Rzymu, aby kontynuować studia na Papieskim Międzynarodowym Uniwersytecie Angelicum.
26. W 1948 roku ukończył studia i otrzymał stopień doktora za pracę pt. „Problem wiary u św. Jana od Krzyża.”
27. W lipcu 1948 roku Karol Wojtyła został skierowany do pracy w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Niegowici, gdzie spełniał zadania wikariusza i katechety.
28. W sierpniu 1949 roku został przeniesiony do parafii św. Floriana w Krakowie.
29. W wolnych chwilach wyprawiał się na wycieczki z młodzieżą. Aby zmylić ówczesną milicję, zdejmował podczas wypraw sutannę i pozwolił, by nazywano go „wujkiem”.
30. W 1951 roku, po śmierci kardynała Adama Sapiehy, Karol Wojtyła został skierowany na urlop w celu ukończenia pracy habilitacyjnej. Dnia 12 grudnia 1953 roku jego praca „Ocena możliwości oparcia etyki chrześcijańskiej na założeniach systemu Maksa Schelera” została przyjęta jednogłośnie przez Radę Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, jednak ks. Karol Wojtyła nie uzyskał habilitacji z powodu odmowy Ministerstwa Oświaty.
31. W swoich pismach poddawał etycznej ocenie różne aspekty ludzkiego życia. W 1960 roku opublikował książkę „Miłość i odpowiedzialność”.
32. Karol Wojtyła był wykładowcą w seminariach duchownych oraz na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Jego wykłady obejmowały głównie teologię moralną i etykę małżeńską, ale też historię filozofii.
33. 4 lipca 1958 roku Karol Wojtyła został mianowany biskupem tytularnym Ombrii, a także biskupem pomocniczym
34. Konsekracji biskupiej Karola Wojtyły dokonał 28 września 1958 roku w katedrze na Wawelu metropolita krakowski i lwowski arcybiskup Eugeniusz Baziak.
35. Na okres biskupstwa Karola Wojtyły przypadły także obrady II Soboru Watykańskiego, w których aktywnie uczestniczył. Już w tym okresie bardzo dużo czasu poświęcał na podróże zagraniczne w celach ewangelizacyjnych i religijnych.
36. Jako biskup przyjął hasło swej posługi: Totus Tuus (Cały Twój). Dewizę tę kierował do Matki Chrystusa. Wojtyła przyjął koncepcję „niewolnictwa duchowego”, rozumianego jako dobrowolne, całkowite poddanie swego życia wiary i posługi w Kościele duchowemu macierzyństwu Matki Bożej.
37. 13 stycznia 1964, półtora roku po śmierci swego poprzednika, arcybiskupa Eugeniusza Baziaka, Karol Wojtyła został mianowany arcybiskupem metropolitą krakowskim. Ingres odbył się w katedrze wawelskiej w dniu 8 marca 1964
38. 26 czerwca 1967 roku został nominowany kardynałem.
39. Jako biskup diecezji krakowskiej wizytował parafie, odwiedzał klasztory (w tym zgromadzenie założone przez św. brata Alberta). W 1965 roku otworzył proces beatyfikacyjny siostry Faustyny Kowalskiej, z której „Dzienniczkiem” oraz orędziem Miłosierdzia Bożego zapoznał się wcześniej. Spotykał się z inteligencją krakowską, zwłaszcza ze środowiskiem naukowym i artystycznym. Ponadto jeździł na Podhale i w Tatry.
40. Ogłosił drukiem (pod pseudonimem Andrzej Jawień) dramaty: „Przed sklepem jubilera” i „Promieniowanie ojcostwa”, a także poematy. W 1969 roku wydał książkę pt.„Osoba i czyn”.
41. Pomimo obowiązków duszpasterskich systematycznie prowadził wykłady z zakresu etyki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.
42. Stał się znanym poza Polską autorytetem. Był, obok prymasa Polski kardynała Stefana Wyszyńskiego, najważniejszą postacią Episkopatu Polski. Wiosną 1976 roku papież Paweł VI zaprosił go do Watykanu, by w dniach 7–13 marca głosił tam rekolekcje
43. 16 października 1978 roku na zwołanym po śmierci Jana Pawła I drugim konklawe w ósmym głosowaniu kard. Karol Wojtyła został wybrany na papieża i przybrał imię Jana Pawła II. Według szacunków jego kandydaturę poparło 103 kardynałów na 111 głosujących. Wynik wyboru ogłoszono o godzinie 18:44.
44. Inauguracja pontyfikatu miała miejsce w trakcie Mszy św. na placu św. Piotra 22 października 1978 roku.
45. Jan Paweł II był pierwszym papieżem z Polski, jak również pierwszym po 455 latach papieżem niebędącym Włochem.
46. Głównym wykładnikiem pontyfikatu Karola Wojtyły były pielgrzymki. Z tego też powodu został on wkrótce potem nazwany: „Papieżem - Pielgrzymem”.
47. Swoją pierwszą podróż apostolską odbył w styczniu 1979 roku do Meksyku i kilku państw Ameryki Łacińskiej.
48. Po powrocie do Rzymu w marcu wydał swoją pierwszą encyklikę – „Redemptor hominis”, w której nauczał, że politycy powinni pamiętać o prawach człowieka, wolności religijnej i godności ludzkiej, a także rozszerzył nauki o sprawiedliwość społeczną.
49. W czerwcu 1979 roku udał się w pierwszą pielgrzymkę do Polski, gdzie podczas tej wizyty padły znamienne słowa: „Wołam, ja, syn polskiej ziemi, a zarazem ja, Jan Paweł II, papież. Wołam z całej głębi tego Tysiąclecia, wołam w przeddzień Święta Zesłania, wołam wraz z wami wszystkimi: Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi!”
50. W ramach środowych audiencji generalnych Jan Paweł II rozpoczął pierwszy cykl katechez o sakramencie małżeństwa jako przygotowanie do mającego się odbyć rok później synodu o rodzinie. Katechezy te zostały opublikowane w formie książkowej pt. „Mężczyzną i niewiastą stworzył ich”.
51. 13 maja 1981 roku, podczas audiencji generalnej na placu św. Piotra w Rzymie o godzinie 17:19, Jan Paweł II został postrzelony przez tureckiego zamachowca Mehmeta Alego Ağcę.
52. Ochrona przewiozła Jana Pawła II do polikliniki Gemelli, gdzie poddano papieża sześciogodzinnej operacji. Papież wierzył, że swoje ocalenie zawdzięczał Maryi. Wyraził to słowami: „Jedna ręka strzelała, a inna kierowała kulą”. Zamach miał miejsce w rocznicę objawienia Matki Boskiej w Fátimie. Dokładnie rok później papież udał się do Fatimy, by podziękować Niepokalanemu Sercu Maryi za uratowanie go od śmierci.
53. W 1981 roku papież wydał kolejną encyklikę –„Laborem exercens”, w której zaapelował o godziwe traktowanie pracowników.
54. W 1982 roku papież odbył pierwszą w historii pielgrzymkę do Wielkiej Brytanii, gdzie doszło do spotkania z głową Kościoła anglikańskiego – królową Elżbietą II.
55. Dla idei ekumenizmu (ekumenizm - pragnienie pojednania między religiami) przełomowy był rok 1986, kiedy to papież modlił się w Asyżu wspólnie z przywódcami wielkich religii o pokój na świecie (27 października).
56. Lata 90. były naznaczone licznymi pielgrzymkami, choć z powodu operacji stawu biodrowego w 1994 roku , papież musiał nieco ograniczyć swoją działalność misyjną. W 1992 roku Jan Paweł II odbył podróż do Afryki, gdzie w senegalskim Domu Niewolników modlił się o przebaczenie dla handlarzy czarnoskórej ludności, którzy sprzedawali ludzi do pracy przy zbiorach kawy i bawełny.
57. Lata 90. to także starania papieża o pokój na świecie – zwłaszcza w ogarniętych wojnami domowymi państwach afrykańskich oraz na Bałkanach.
58. Niektóre papieskie działania pozostawały jednak bez odpowiedzi, jak choćby apele o zaprzestanie wojen w Zatoce Perskiej oraz o zniesienie embarga nałożonego na Kubę. Prawdopodobnie dzięki takiemu stanowisku Jan Paweł II został ciepło przyjęty przez komunistycznego prezydenta Fidela Castro, kiedy w 1998 roku wizytował ten kraj.
59. Jan Paweł II zadbał także o reformę Kościoła, zreformował Kurię Rzymską.
60. W 1992 roku wydał nowy Katechizm Kościoła Katolickiego.
61. Poparł działania na rzecz ochrony środowiska naturalnego, uznając, że niszczenie środowiska może być grzechem ciężkim.
62. Od początku pontyfikatu planem Papieża było wprowadzić Kościół w nowe tysiąclecie. Z okazji roku milenijnego postanowił uczcić to wprowadzając obchody Roku Jubileuszowego.
63. W marcu 2000 roku papież odbył pielgrzymkę do Ziemi Świętej. W trakcie pielgrzymki Jan Paweł II odwiedził instytut Jad Waszem, poświęcony ofiarom Holocaustu, a także modlił się przy Ścianie Płaczu.
64. Od 2003 roku stan zdrowia Jana Pawła II nie pozwolił mu już poruszać się w pozycji stojącej, więc pokazywał się publicznie wyłącznie siedząc. Do takiego stanu przyczyniła się przede wszystkim szybko postępująca choroba Parkinsona.
65. Pomimo choroby usiłował doprowadzić do powstrzymania inwazji na Irak. Potępił wszelkie formy przemocy, w tym przede wszystkim terroryzm.
66. Osobistym sekretarzem Jana Pawła II przez cały pontyfikat był Stanisław Dziwisz. Jego drugim osobistym sekretarzem był Mieczysław Mokrzycki.
67. Był papieżem przez 26 i pół roku.
68. Charakterystycznym elementem pontyfikatu Jana Pawła II były podróże zagraniczne. Odbył ich 104, odwiedzając wszystkie zamieszkane kontynenty. Mimo wielu zabiegów nie udało mu się jednak odbyć pielgrzymki do Rosji.
69. Jan Paweł II jako papież najwięcej razy odwiedził Polskę (9 razy), USA (7 razy), Francję (7 razy) oraz spotykał się z młodzieżą podczas Światowych Dniach Młodzieży (9 razy).

Podróże apostolskie do Polski:

• I pielgrzymka (2–10 czerwca 1979)
• II pielgrzymka (16–23 czerwca 1983)
• III pielgrzymka (8–14 czerwca 1987)
• IV pielgrzymka (1–9 czerwca, 13–16 sierpnia 1991)
• V pielgrzymka (22 maja 1995)
• VI pielgrzymka (31 maja–10 czerwca 1997)
• VII pielgrzymka (5–17 czerwca 1999)
• VIII pielgrzymka (16–19 sierpnia 2002)

70. Podczas swojego pontyfikatu Jan Paweł II beatyfikował i kanonizował wiele osób. W sumie ogłosił błogosławionymi 1338 ludzi, a świętymi 482 osoby.
71. Jan Paweł II kreował 231 kardynałów na dziewięciu konsystorzach. Mianował także jednego kardynała in pectore – jego nazwisko nigdy nie zostało ujawnione. Nominacje in pectore następcy świętego Piotra stosowali zwykle w przypadku, gdy kraj, w którym przebywa nominowany, prześladuje wyznawców Kościoła katolickiego.
72. Jan Paweł II od 1992 roku cierpiał na postępującą chorobę Parkinsona. Mimo licznych spekulacji i sugestii ustąpienia z funkcji, które nasilały się w mediach zwłaszcza podczas kolejnych pobytów papieża w szpitalu, pełnił ją aż do śmierci.
73. W lipcu 1992 roku Jan Paweł II przeszedł operację w celu usunięcia guza nowotworowego na jelicie grubym.
74. Jego długoletnie zmagania z chorobą i ze starością były osobistym przykładem wypełnienia głoszonych na ten temat poglądów, w których podkreślał godność ludzkiego cierpienia i odnosił je do męki Chrystusa.
75. Nagłe pogorszenie stanu zdrowia papieża rozpoczęło się 1 lutego 2005 roku. Przeszedł grypę oraz zabieg tracheotomii, wykonany z powodu niewydolności oddechowej.
76. Papież ustanowił Światowy Dzień Chorego.
77. W czwartek 31 marca tuż po godzinie 11.00, gdy Jan Paweł II udał się do swej prywatnej kaplicy, wystąpiły u niego silne dreszcze, ze wzrostem temperatury ciała do 39,6 °C. Był to początek wstrząsu septycznego połączonego z zapaścią sercowo-naczyniową.
78. Uszanowano wolę papieża, który do śmierci chciał pozostać w domu. Podczas Mszy św. przy jego łożu kardynał Marian Jaworski udzielił mu sakramentu namaszczenia.
79. 2 kwietnia około godziny 15:30 bardzo słabym głosem papież powiedział: „Pozwólcie mi iść do domu Ojca”.
80. Papież Jan Paweł II zmarł o godzinie 21.37 dnia 2 kwietnia 2005 roku.
81. Zmarł po zakończeniu Apelu Jasnogórskiego, w pierwszą sobotę miesiąca i wigilię Święta Miłosierdzia Bożego.
82. Informację o śmierci papieża podał na placu św. Piotra abp Leonardo Sandri, mówiąc: „Najdrożsi bracia i siostry, o godz. 21.37 nasz ukochany Ojciec Święty powrócił do Domu Ojca. Módlmy się za niego”.
    
    Grób Jana Pawła II w Kaplicy św. Sebastiana
83. Pogrzeb Jana Pawła II odbył się w piątek 8 kwietnia 2005 r.
84. Mszy św. pogrzebowej koncelebrowanej przez kilka tysięcy kardynałów, arcybiskupów, biskupów i patriarchów katolickich Kościołów wschodnich przewodniczył kardynał Joseph Ratzinger, który 11 dni później został następcą zmarłego papieża.
85. Wielu zgromadzonych na uroczystości ludzi miało ze sobą transparenty z włoskim napisem: „Santo subito” - „Święty natychmiast”.
86. Grobowiec Jana Pawła II początkowo był umiejscowiony w krypcie w podziemiach Bazyliki Świętego Piotra, w pobliżu miejsca, gdzie według tradycji ma znajdować się grobowiec św. Piotra. Po uroczystościach związanych z beatyfikacją Jana Pawła II trumna została złożona w Kaplicy Świętego Sebastiana Bazyliki Świętego Piotra, na lewo od „Piety” Michała Anioła.
87. 9 maja 2005 roku papież Benedykt XVI zezwolił na natychmiastowe rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego Jana Pawła II, udzielając dyspensy od pięcioletniego okresu oczekiwania od śmierci kandydata, jaki jest wymagany przez prawo kanoniczne. Postulatorem procesu został polski ksiądz Sławomir Oder.
88. Komisja Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych zaaprobowała cud za wstawiennictwem Jana Pawła II polegający na uzdrowieniu francuskiej zakonnicy Marie Simon-Pierre Normand.
89. 1 maja 2011 roku, w Święto Miłosierdzia Bożego, podczas uroczystej Mszy św. na placu św. Piotra w Rzymie papież Benedykt XVI dokonał beatyfikacji polskiego papieża.
90. Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych uznała zatwierdzony przez lekarzy i teologów cud uzdrowienia kobiety z Kostaryki, Floribeth Mora Diaz cierpiącej na nieoperacyjnego tętniaka mózgu. Kobieta, oglądając beatyfikację Jana Pawła II, zaczęła się do niego modlić, po czym doznała nagłego uzdrowienia.
91. 27 kwietnia 2014 roku, w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, podczas uroczystej Mszy św. na placu św. Piotra, pod przewodnictwem papieża Franciszka, przy koncelebrze emerytowanego papieża Benedykta XVI, bł. Jan Paweł II i bł. Jan XXIII zostali kanonizowani, czyli ogłoszeni świętymi i włączeni w poczet świętych Kościoła katolickiego.
92. W uroczystości uczestniczyło wiele zagranicznych delegacji, w tym także z Polski. Podczas uroczystości papież Franciszek ogłosił św. Jana Pawła II patronem rodzin. Ponadto Jan Paweł II jest patronem: Światowych Dni Młodzieży, polsko-ukraińskiego pojednania oraz Akcji Katolickiej w Polsce.
93. Dniem liturgicznego wspomnienia Jana Pawła II będzie 22 października – data inauguracji pontyfikatu.
94. Jan Paweł II chętnie spotykał się z młodymi ludźmi i poświęcał im dużo uwagi.
95. Jan Paweł II odwiedził Lublin 9 czerwca 1987 roku, w czasie III pielgrzymki do Ojczyzny.
96. Na lubelskim szlaku pielgrzymki znalazły się następujące miejsca: Obóz Koncentracyjny Majdanek, katedra, Katolicki Uniwersytet Lubelski oraz kościół pw. Świętej Rodziny na Czubach, gdzie papież odprawił Mszę św. dla ok. milionowej rzeszy wiernych.
97. W czasie Mszy św. w Lublinie Jan Paweł II udzielił sakramentu kapłaństwa 50 diakonom; w homilii mówił o roli kapłaństwa sakramentalnego i kapłaństwa powszechnego wynikającego z faktu bycia chrześcijaninem.
98. Podczas 102 pielgrzymek zagranicznych i 142 podróży po Włoszech Jan Paweł II wygłosił ponad 3 tys. homilii i przemówień. W czasie swojego pontyfikatu opublikował 14 encyklik, 14 adhortacji, 11 konstytucji i 42 listy apostolskie. Dzięki mediom, których znaczenie doceniał, jego wystąpienia trafiały do milionów ludzi na całym świecie.
99. Herb Jana Pawła II

100. Encykliki Jana Pawła II:

• „Redemptor hominis” (Odkupiciel człowieka)
• „Dives in misericordia” (Bogaty w Miłosierdziu)
• „Laborem exercens” (Z pracy)
• „Slavorum apostoli” (Apostołowie Słowian.
• „Dominum et vivificantem” (Pana i Ożywiciela)
• „Redemptoris Mater” (Matka Odkupiciela)
• „Sollicitudo rei socialis” (Społeczna troska)
• „Redemptoris missio” (Misja Odkupiciela)
• „Centesimus annus” (Stulecie)
• „Veritatis splendor” (Blask prawdy)
• „Evangelium Vitae” (Ewangelia życia)
• „Ut unum sint” (Aby byli jedno)
• „Fides et ratio” (Wiara i rozum)
• „Ecclesia de Eucharistia” (Kościół dzięki Eucharystii)